110. Nasr Sûresi

Medine döneminde, Mekke fethedildikten sonra nâzil olmuştur. Üç âyettir. İlk âyette geçen ve sûreye ad olan “nasr” kelimesi “yardım” demektir. Allah’ın yardımını anlattığından bu adı almıştır.

Rahmân ve Rahîm Allah’ın adıyla

1. Allah’ın (vaadettiği) yardımı ve fetih (zafer) gelince,

2. İnsanların Allah’ın (son) dinine akın akın girdiklerini görünce,[1]

3. Hemen Rabbini hamd ile (överek) tesbih et ve O’ndan bağışlanma dile. Çünkü O, tevbeleri çok kabul edendir.

(Allah Resûlü, bu sûrenin inmesi ile, “Sübhânallâhi ve bihamdihî, estağfirullâhe ve etûbü ileyh” duâsını çokça yapmaya başlamıştır.[2])